نحوه عملکرد روغن موتور ماشین در موتور
آنها می گویند روغن موتور مایه حیات یک موتور است، اما ممکن است از صحت این جمله تعجب کنید.
وقتی اکثر مردم به نقش روغن در خودروها فکر می کنند، به طور غریزی بر روی سوختی که وسیله نقلیه آنها را به حرکت در می آورد تمرکز می کنند.
اما در حالی که بنزین و گازوئیل هر دو محصول جانبی هستند، روغن در خالص ترین شکل خود به عنوان روان کننده عمل می کند.
همانطور که خون به بدن شما حیات می بخشد، روغن کاری صحیح روغن به موتور حیات می بخشد.
برای خرید انواع روغن ماشین و روغن صنعتی به کارنوما مراجعه کنید.
سیستم روغن کاری موتور شامل یک مخزن (که در آن قسمت عمده روغن ذخیره می شود)، گالری های روغن (درست مانند رگ هایی که خون را در بدن شما حمل می کنند)، یک پمپ روغن (در اصل قلب ماده) و در نهایت، فیلتر (مانند). کلیه ها، هر گونه ناخالصی را از روغن قبل از پمپاژ در موتور پاک می کند).
همانطور که روغن از طریق موتور تحت فشار پمپ می شود، یک فیلم روان کننده ویژه (روغن فیلم) پشت سر خود باقی می گذارد که سطحی لغزنده (یا اثر لغزشی) روی هر چیزی که لمس می کند ایجاد می کند.
وظیفه اصلی روانکاری فیلم روغن، اطمینان از حرکت روان اجزای موتور، در عین به حداقل رساندن اصطکاک و سایش قطعات به طور همزمان است.
نتیجه نهایی افزایش عملکرد موتور و عمر مفید آن است.
در میان بسیاری از وظایف دیگر یک روغن موتور، نقش آن به عنوان انتقال حرارت از همه سخت تر است.
روغن موتور در حین کار گرما را از اجزای روغن کاری شده موتور مانند یاتاقان ها، پیستون ها، رینگ ها، میل سوپاپ ها و سوراخ های سیلندر دور می کند.
با حرکت روغن در اطراف موتور، گرمای بیشتری جذب و منتقل می شود.
پس از بازگشت به محفظه موتور، روغن توسط هوای خارجی خنک میشود که روی سطح سامپ می‌چرخد و سپس برای انجام وظایف بیشتر در سیستم به گردش در می‌آید.
این همه به طور همزمان اتفاق می افتد در حالی که ضربه ارتعاش موتور را از طریق ایجاد بالشتک روغن کاری کاهش می دهد.
اما این تنها عملکرد به اصطلاح "سیاه و طلا" نیست.
روغن موتور - اعم از معدنی، نیمه مصنوعی یا فول سنتتیک، مجهز به افزودنی هایی مانند اصلاح کننده های اصطکاک و شوینده ها یا پاک کننده های مخصوص هستند.
این افزودنی‌ها راندمان عملیاتی را بهبود می‌بخشند زیرا از تجمع لاک‌ها و رسوبات داخلی جلوگیری می‌کنند.
مولکول های افزودنی مواد شوینده برای پراکنده کردن رسوبات بزرگتر عمل می کنند و در عین حال مانع از جمع شدن ذرات کوچکتر مانند رسوبات کربن می شوند که در غیر این صورت به عنوان لجن نامیده می شود.
اما این یک راه‌حل کوتاه‌مدت است: در حالی که روغن همیشه روانکاری میشود، توانایی آن در محافظت از مواردی مانند مهر و موم روغن و اجزای آن در طولانی‌مدت از طریق این عملکردهای روزمره کاهش می‌یابد.
سطح حفاظت روغن از طریق آلودگی، که با نشت قطرات سوخت از کنار رینگ‌های پیستون و فرود آمدن در کاروان موتور ایجاد میشود، بدتر میشود.
این امر به سایش اجزای داخلی می افزاید و ذرات میکروسکوپی و در نهایت گرمای موتور تولید می کند.
این ذرات سایش میکروسکوپی به سادگی در روغن موتور شناور می شوند تا در نهایت توسط فیلتر گیر کنند، که با گذشت زمان مسدود می شود و کارایی آن کمتر می شود.
این آلودگی است که کارایی روغن را برای محافظت کاهش می دهد، که اتفاقاً شامل خراب شدن محافظ فیلم روغن روانکاری بسیار مهم نیز می شود.
نشانه بارز این آلودگی رنگ روغن است: معمولاً طلایی و شفاف در صورت نو بودن، با این فرآیندهای مختلف سیاه و مات می شود.
تولیدکنندگان می‌توانند پیش‌بینی کنند که تقریباً چه مدت طول می‌کشد تا این فرآیند اتفاق بیفتد و این عامل اصلی در تنظیم برنامه‌های سرویس خودروها بر اساس زمان و مسافت پیموده شده است، جایی که روغن و فیلترها تعویض می‌شوند.
اما روال‌های تعمیر و نگهداری به ندرت فراتر از پایان گارانتی خودروی جدید دیکته می‌شوند، که یکی از دلایل اصلی این است که چرا باید خودروی خود را به طور منظم به ابتکار خود تعمیر کنید.
اولین قدم برای هر مکانیک خوب، قضاوت در مورد انتخاب صحیح درجه روغن موتور است: که به عنوان ویسکوزیته شناخته می شود، برای عملکرد و کارایی موتور هر خودرویی حیاتی است.
خیلی ضخیم است و پمپاژ آن از طریق موتور بیشتر طول می کشد، بسیار نازک است و ممکن است در شرایط بار موتور سنگین تر، توانایی روغن کاری و محافظت آن کمتر باشد.
سن موتور شما نیز یک عامل است، بنابراین حتماً از روغن با درجه ویسکوزیته مناسب برای فناوری زیر کاپوت استفاده کنید: برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، مقاله قبلی ما در مورد انواع روغن را بررسی کنید.
فرسودگی موتور در دو دقیقه اول کار به بالاترین حد خود می رسد و انواع روغن های مختلف در این زمان حساس به استراتژی های مختلف موتوری نیاز دارند.
روغن‌های موتور مصنوعی سریع‌تر از روغن‌های معدنی خالص به موتور می‌رسند، تا زمان گرم شدن سریع‌تر موتور به حداقل برسد.
روغن های فول و نیمه سنتتیک دارای افزودنی هایی هستند که یکپارچگی روانکاری درون روغن را با باقی گذاشتن یک پوشش مبتنی بر تفلون بر روی تمام اجزاء افزایش می دهند.
به همین دلیل است که بهتر است یک خودروی مدرن را مستقیماً پس از احتراق (در دورهای ثابت) به جای اینکه اجازه دهید در دور آرام گرم شود، رانندگی کنید.
موتورهای مدل قدیمی‌تر به این روال گرم کردن کامل نیاز دارند، زیرا گردش روغن‌های معدنی در موتورها به زمان بیشتری نیاز دارد: آنها باید در دمای کارکرد صحیح کار کنند تا موتور به درستی در حال حرکت محافظت شود.
ماندگاری روغن موتور
به عبارت ساده، عمر مفید موتور معمولی یا روغن "لوب" تا پنج سال است. این چیزی نیست که در چند ماه بد شود. پیش‌بینی دقیق مدت زمان ماندگاری روغن موتور غیرممکن است زیرا پایداری نفت (مقاومت در برابر تغییرات خواص آن) به موقعیت بستگی دارد. بستگی دارد که چقدر در معرض چیزهایی قرار می گیرد که می توانند تخریب آن را تسریع کنند.
فرآورده‌های نفتی به دلیل واکنش‌های شیمیایی که با قرار گرفتن در معرض چیزهایی مانند هوا و اکسیژن، گرما، نور و آب شروع می‌شوند، «بد می‌شوند». به این ترتیب، نحوه نگهداری روغن بر عمر مفید آن تأثیر می گذارد. اما حتی با این ملاحظات، ما در مورد تفاوت بین دو سال ماندگاری یک لیتر روغن در گاراژ شما در مقابل پنج سال صحبت می کنیم. فقط آن را از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرمای شدید دور نگه دارید و آن را در بسته نگه دارید تا دائماً در معرض هوا قرار نگیرد یا شانس ایجاد تراکم نداشته باشد. روغن شما بیشتر از آنچه فکر می کنید در قفسه ماندگاری خواهد داشت.
اگر روغن موتوری دارید که نمی دانید چند ساله است، فقط نگاهی بصری به آن بیندازید. آن را از ظرف بریزید تا بتوانید آن را بررسی کنید. روغن موتور تازه دارای رنگ قهوه ای کم رنگ است. اگر روغن به میزان قابل توجهی تیره شده باشد، ممکن است اکسید شده باشد. اگر ظاهر شیری داشته باشد، ممکن است آب در آن باشد. نباید مه آلود باشد و همچنین نباید بتوانید هر نوع ته نشینی یا وجود ذرات را تشخیص دهید.
بدون این موارد، روغن موتور شما احتمالاً مناسب است.
منبع: https://www.mynrma.com.au/cars-and-driving/car-servicing/resources/how-oil-works-in-a-cars-engine
